vrijdag 31 december 2010

weeral

Toen mijn broer hoorde dat mijn laatste broedsel weer (3 van de 4) in de eindjaarsperiode verwacht werd, vroeg hij:"wanneer doen jullie het eigenlijk altijd?" :) (rond paasvakantie blijkbaar)

Mijn eerste eindejaarsbroedsel wordt vandaag 8 jaar! Ik vind 31 december echt een stomme dag om geboren te worden. En ze is nog wel in gang gezet. Blijkbaar kon dat echt geen dag meer wachten. Ondertussen is ze al blijven zitten, want ja ze is dus echt wel een jaar jonger dan sommige van haar leeftijdsgenootjes.

Na eerst in gang gezet te zijn, is het uiteindelijk nog een keizersnee geworden, want ze wou echt nie! En koppig is ze altijd gebleven. Wie denkt dat bij een keizersnee het kind er zo uitfloept heeft het fout. Bij het kind in kwestie, hebben twee verpleegsters moeten duwen en de gynaecoloog moeten sleuren, voor ze eruit kwam (ze wilde écht nie).

Ze was de laatste van het jaar 2002 die in dat ziekenhuis ter wereld kwam. En toen ik eindelijk dicht genaaid was en de verdoving uitgewerkt en ik dus terug op mijn kamer kwam om eindelijk mijn boeleke te kunnen voeden, was daar het vuurwerk!

Ze is een zotte vlaai, koppig en ge hebt een handleiding (die vaak veranderd en aangepast moet worden) nodig om met haar om te gaan. Maar ze heeft pit, doorzettingsvermogen en is nooit te lui om te helpen (in tegenstelling tot andere gezinsleden).

Ze was geen mooie baby, maar nu is ze supermooi, met de mooiste sproeten ooit (al zou ze die zelf willen weg laten halen)

Lieve Finn, gelukkige verjaardag!!








zaterdag 18 december 2010

tada



Op 9 december om 8.30 uur was ze er dan!
3 dagen te vroeg, maar dat wist ik al een paar weken, want het zou (weer) een keizersnee worden.
Kindjes de avond op voorhand naar oma en opa. Om 6 uur bed uit, om 7 uur int ziekenhuis, om 8.30 uur voor de 4de keer mama.

Ze woog maar 3 kg en was 48 cm lang.Dat is natuurlijk ruim voldoende, maar ik ben gewend aan kinderen van rond de 4 kilo, dus voor mijn gevoel is ze zeer klein en fijn.

Tot nu toe valt het heel goed mee om 4 kinderen te hebben ( al één week lang). De grote zussen en broer zijn zeer fier en zijn altijd bereid om tutjes, flesjes en schootjes te geven. Soms zelfs iets te bereid, ik heb al een beurtrol moeten opstellen voor wie nu aan de beurt is om iets te doen met de baby.








Ik geef gèèn borstvoeding. Ik heb mij dat twee keer, vanuit schuldgevoel en door propaganda in het ziekenhuis, laten aanpraten (de eerste keer was het mijn eigen keuze). Maar ik werd er alleen maar ellendig, zenuwachtig, moe en ongelukkig van. Dus ik ben sterk geweest, deze keer, en ben er niet mee begonnen. Het was een goede keuze. Ik voel me veel lekkerder. Het enige wat ik minder vind, is het feit dat er in het ziekenhuis wegwerpflesjes gebruikt worden. En als uw boeleke, 5 dagen lang, om de 3, maar vaker om de 2 uur, moet eten dan werkt ge dus echt wel mee aan het vergroten van de afvalberg. Ik heb ze dus maar bijgehouden, wie weet wat ik er nog mee kan doen.



Oh ja, ze heet juno! (ik weet het, tot nu toe gebruikte ik enkel de eerte letter van mijn kindjes hunne naam, maar da is zo vermoeiend en trouwens bij een geboorte hoort ook het melden van de naam)

Voor de namen van de ander drie kindjes, ga ik nog iets bedenken.

k

dinsdag 7 december 2010

dinsdag 30 november 2010

overdosis

Nog hoeveel nachtjes slapen tot we aan onze kerstkalender (met chocola achter deurtjes) mogen beginnen?

Nog hoeveel nachtjes tot we onze schoen mogen zetten?

Nog hoeveel nachtjes tot de baby komt?

Nog hoeveel nachtjes tot mijn verjaardag?

Nog hoeveel nachtjes tot we gaan verhuizen?


Geen wonder dat ze niet meer goed slapen!

En dan sneeuwt het ook nog:"ik wou dat het al morgen was dan kon ik weer met sneeuwballen gooien.

Trop is teveel.


k

woensdag 10 november 2010

Amen

Ik ben niet getrouwd, mijn kids zijn niet gedoopt en ze volgen zedenleer op school.
Ze komen zelden of nooit in een kerk.

Mijn lief en ik geloven echt niet en zijn ook totaal niet bezig met "het geloof". Het is ook niet zo dat we onze kinderen er van willen afschermen.

Oma en opa zijn wel gelovig en praten er wel eens met hen over en dat stoort me dan ook niet. Als ze vragen hebben over bv. een kerststalleke dan vertel ik hen ook gewoon het verhaal van Maria en Jozef. Ik laat hun wel weten dat het een verhaaltje is en voor mij dus niet echt.

En alhoewel wij er dus thuis weinig mee bezig zijn, intrigeert het hun wel. Wat doen mensen in een kerk? Wat is bidden? Wie was Jezus? Waarom gelooft oma daar wel in? (en liegt ze dan?)

Het zorgt ook voor grappige gesprekken!

M: Ik kan bidden.
Ze maakt een kruisteken en zegt: In de naam van de vader, de zoon en de heilige geest, Amen.

F: Da kan ik ook!
Ze maakt een kruisteken en zegt: In de naam van de vader, de zoon en de heilige geest, Adem

M: neehee, het is AMEN!

F: jaja, maar alleen dat kruisje is ook nie bidden, ge moet dan ook uw handen vouwen en dan zegt ge bijvoorbeeld: Lieve God, dank u dat ik zo een leuk leven heb, Amen!

M: Nee, dan hoeft ge geen Amen meer te zeggen.

Ik: Jawel, dat zegt ge altijd op het einde van een gebed.

M: En wat heeft die Amen dan gedaan dat die altijd op het laatste wordt gezegd?


AMEN

k

vrijdag 8 oktober 2010

SEKSEN

Ik dacht dat de vragen: "Hoe komen de zaadjes van de papa dan bij het eitje van de mama?" en '" Wat is seksen?"al behoorlijk heftig waren , maar het kan nog heftiger.

We (mijn drie kids en ik) zitten in de auto (daar worden onze diepste gesprekken gevoerd). K vertelt over een klasgenootje dat geen papa heeft want zijn mama is een zaadje gaan halen.

'Waarom doen mensen dat?"

Ik leg uit dat vrouwen soms geen man vinden/ nodig hebben, maar wel een kindje willen en dus een zaadje gaan halen. Sommige vrouwen zijn lesbiennes en hebben ook een zaadje nodig want zij hebben geen man.

'En homo's dan?'

Ik leg uit dat daar heel veel zaadjes zijn maar geen vrouw met een eitje en baarmoeder en dat zij dus een vrouw moeten zoeken die een kindje voor hun maakt, of adopteren of....

En dan uit het niets en totaal onvoorbereid moet ik een antwoord geven op de volgende vraag:

'Hoe vrijen homo's eigenlijk?'

EUUUH
Ik heb op dat moment de slappe lach en gloeiende wangen, maar ik heb me lang geleden voorgenomen om altijd eerlijk te antwoorden op de vragen van mijn kinders, dus.... vertel ik het hen.

Mijn oudste dochter (9) is geschokt, de middelste (7) krijgt de slappe lach en mijne zoon (5) roept "gooooor" en "Ik ga nooit seksen later!"

Misschien kwam de eerlijkheid nog wat te vroeg?




ps: de volgende vraag: "Doe jij dat soms ook met papa?"
ARGL

dinsdag 14 september 2010

ahoe voetbal

Weet je waar ik echt een hekel aan heb?

Hobby's!

Niet die van mezelf en eigenlijk ook niet die van de kinders, maar al dat gerij en geregel.
pfff, ik word daar vaak slechtgezind van.

Het maakt dat mijn weekrooster er naast mijn werk ontzettend vol uitziet!
Natuurlijk willen mijn drie jung bijna nooit hetzelfde doen, waardoor ge telkens twee kinderen moet meesleuren en bezighouden tijdens de hobby van nummer drie.

Tot dit jaar had mijne zoon, gelukkig, nog geen behoefte aan een hobby. Maar eind augustus kreeg hij plots een lumineuze inval."Ik ga voetballen!".
En als er één ding is, waar zowel ik als mijn lief tegenop zagen toen wij een zoon kregen, dan is het wel deze uitroep.

Dus vorige woensdag, na eerst F naar en van turnles te halen, ging ik met zoonlief en twee mopperende dochters naar de voetbal.

En het was erg, nog erger dan ik dacht! Brullende trainers, medevoetballertjes die mijne zoon plaagde en zelfs stampte, ne trainer die ervanuit ging dat alle 5-jarige jongetjes al op de hoogte zijn van de voetbalregels en die de helft van zijn groepje telkens kwijt was, direkt al twee keer inde week trainen en een match op zaterdag,......

Op terugweg naar huis vroeg ik bang hoe hij het vond.
"leuk" en ik dacht "sjit".
Maar eventjes later vroeg hij of hij ook een andere hobby mocht doen.
En ik heb heel blij ja geroepen.

En toen hij 's avonds toch weer van gedachten veranderde (ik vond de voetbal toch leuk) heb ik hem niet gesteund, ik heb hem niet gezegd dat ie het dan nog maar es moest proberen.
Integendeel ik heb hem opgesomd wat er allemaal stom was aan voetbal en dat er nog andere leuke sporten waren (zoals samen turnen met zijn zus, lekker praktisch)en dat hij dan wel scheenlappen en spikes kreeg van sinterklaas zonder dat hij naar de voetbal hoefde,...

Ben ik nu een slechte moeder? Is het erg dat ik mijn eigen afschuw van het voetbalgebeuren voor laat gaan op zijn behoeftes?

Maar het was echt heeel erg hoor!

k

zaterdag 28 augustus 2010

Eerste hulp bij naaiproblemen

Ik ben terug aan het naaien!
Mijn schoonzus heeft (3,5 maand geleden)een (hele mooie) dochter gebaard en ik heb nog steeds niets kado gegeven. Foei!
Ik voelde mij toen wel niet zo lekker, dus ik had een excuus.
Vermits ik mij nu beter voel, moet ik er eens invliegen.

Ik wilde heel graag eens een kleedje maken, ook omdat ik dan ineens al eens kan oefenen voor als mijn eigen dochter er over 3 maanden is.

Ik weet het, ik heb al 2 dochters, maar die zijn zo groot en ik begin liever met iets klein. Dat is wat hanteerbaarder.

Ik had al veel positiefs gehoord over de patronen van Oliver+S, dus heb ik er meteen 1 besteld.

Ik ben er 2 weken geleden aan begonnen. En het ging wel. Het bovenstukje heb ik wel een keer opnieuw moeten maken, maar och, het kon erger.

Nu zit ik echter vast!

Ik snap één van de stappen niet omdat: a. ik het Engels niet helemaal kan doorgronden en B. geen ruimtelijk inzicht heb en mij dus helemaal niet kan inbeelden wat er bedoeld wordt.

Misschien heeft één van jullie het al gemaakt en mag ik dan mijn probleem eens doormailen?

Dit is het patroon:




Alvast bedankt!

k

donderdag 26 augustus 2010

33

Ik ben jarig!
Vandaag word ik 33 jaar.
En alhoewel ik er niet van wakker lig, vind ik dat een afschuwelijk getal.

Dat is echt al over de 30.
Dat is beginnende kaalheid, bierbuikje,...
Dat is echt de jeugd voorbij.
Dat is echt huisje, tuintje, boompje, (bijna 4) kindje.


Och ja.

k

zondag 22 augustus 2010

het echte leven

Nog een keertje slapen en dan beginnen we er weer aan!
Ik ben sinds 17 mei thuis (ziekenverlof en daarna vakantie) en morgen is het gedaan.
De meiden gaan op ponykamp, de zoon naar de oma en de mama naar haar bureau.
pfffff...


Eerlijkheidshalve moet ik eventjes melden dat:
- er de eerste werkdag na een vakantie op onze bureau niet veel gewerkt wordt. Er wordt enkel over de vakantie gebabbeld. Vermits iedereen druppelsgewijs binnen komt, worden de diverse verhalen meerdere malen verteld (kwestie dat iedereen mee is) en dan kan het lang duren voor ge kunt beginnen te werken.
- Ik pas om 10 uur begin en al om 15 uur moet stoppen (ponykampuren).
- ik waarschijnlijk alleen maandag ga werken, want ik heb geen opvang voor mijne zoon.
- ik waarschijnlijk alleen maandag ga werken, want ik heb nog te veel verlof staan.
- ik maar tot 6 december moet werken (ongeveer 3 maanden dus), want dan begint mijn bevallingsverlof.
- ik vanaf 6 december bijna 6 maanden thuis zal zijn, want de creche heeft pas plaats in mei voor de nieuwe baby.

Ondanks dit alles ben ik slechtgezind! (kan ook wel zijn omdat ik al de hele dag aan het poetsen ben)

k

woensdag 4 augustus 2010

BAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH

Ik was er eindelijk vanaf, of toch bijna.
Ik kon terug eten en vooral dat eten binnenhouden.

Eergisteren werd ik 's morgens wakker met een ontzettende bittere smaak in mijn mond. Ik dacht:"lap, weer een nieuw en leuk bijverschijnsel van de zwangerschap!".
Wat ik ook at/eet alles smaakt bitter of geeft een bittere nasmaak.

Groot (en ook verheugd) was mijn verwondering toen mijn lief 's avonds thuiskwam en klaagde over hetzelfde verschijnsel. Eerst dacht ik nog dat hij wel heel ver ging in zijn meevoelen met mijn zwangerschap, maar .... hij had een andere verklaring.

Als hij iets lichamelijk voelt, dat hij niet kan plaatsen, is de eerste plaats waar hij zoekt: het internet! Meestal krijg ik daar de sch*t van, want in zijn geval leidt dit vaak tot ongegronde angsten (want hij heeft natuurlijk altijd de ergste ziekte die hij kon vinden).

In dit geval was ik echter wel blij! Wij hadden maandag carpaccio met olie, parmezaan en .... pijnboompitten gegeten. En blijkbaar bestaan er twee soorten pijnboompitten: Chinese en Europese. En die Chinese (die wij natuurlijk hadden)kunnen er soms toe leiden dat je smaakhuishouding in de war geraakt, waardoor alles bitter smaakt.

Ge kunt er niks tegen doen, maar meestal duurt het maar maximum 5 dagen.

Ge moet het maar weten.
U bent bij deze dus ook gewaarschuwd!

k

woensdag 28 juli 2010

Arme sukkelaar

Ik heb een vruchtwaterpunctie laten doen en dan vragen ze u of ge het geslacht wilt weten. En dat wilde ik.
Dus vorige week ( een maand na de punctie); kreeg ik telefoon van Gasthuisberg.
De testen waren in orde en het is een meisje.
Waarop ik dit blijde nieuws verkondigde aan de rest van mijn kroost.
Waarop mijne (enige blijkbaar) zoon heeeeeeeeeel hard begon te huilen en heeeeeeel boos werd op mij!

Hij had echt gehoopt op een broer!

Het grappige is dat mijn moeder 20 jaar geleden hetzelfde aan de hand had. Mijn broer (3e kind na mij en mijn zus)heeft toen ook een heeeeeel hard gehuild nadat mijn moeder hem wist te melden dat de volgende een zusje zou zijn.

De geschiedenis herhaalt zich echt.

k

woensdag 21 juli 2010

terug

Ik kan weer functioneren! Gelukkig maar, want ik heb 1,5 maand verlof en mijn gebroed is dan ook thuis.Ik weet niet hoe ik dat had moeten oplossen.

Ik voel me nog steeds niet helemaal tip top, maar goed genoeg om van de vakantie te genieten. Zo lang ik maar zorg dat ik altijd iets te eten bij heb (geen vlees en brood daar walg ik van) lukt het wel.

Ik leef op de moment van rauwkost, fruit en koude vis. Heeel gezond!

Iets maken, komt er nog niet van!

Wie weet, binnenkort....
k

donderdag 17 juni 2010

ik leef nog (amper)

Even laten weten dat ik ondanks:

10 kilo lichter vanwege overvloedig overgeven,
2 ziekenhuisopnames vanwege uitdroging,
vuil huis,
verwaarloosde kinderen en relatie,
waanzinnig veel hulp moeten vragen,
op ziekenverlof,
vruchtwaterpunctie in het vooruitzicht omwille van slechte bloedwaardes,...

nog leef.

Ik ben het wel k*tsbeu.
Al 3,5 maand ver en nog steeds niet over. Das nog lang tot 9 maanden....

Sorry wil er geen zaagblog van maken, maar moest er effe uit.

k

woensdag 12 mei 2010

mei 1984

In blogland gaat een stokje rond! Op verschillende plaatsen kan je blogsters in vol communie-ornaat bewonderen.

En omdat ik toevallig pas nog voor mijn werk al mijn communie-foto's moest zoeken, heb ik het stokje gewoon gepakt en kan je dus hieronder zien hoe ik er 26 jaar geleden (shit ik ben echt oud aan het worden) uitzag.


















































Hei en geef toe, er zijn foto's te vinden, die er veel erger uitzien dan die van mij!
Ik vind het alleen jammer dat je het hele kleedje niet kan zien. Ik heb nog gezocht en alle (geposeerde) foto's zijn van mijn bovenlichaam. Van het feest zelf kan ik helemaal niets vinden en vermits mijn moeder niets bijhoudt, kan ik dus ook niet de zolder op voor het kleedje zelf.

Maar ja, ik heb dan ook nooit mooie benen gehad.

k

donderdag 6 mei 2010

Wahahaha

Gisteren deze blog ontdekt via mijn lief:

http://unhappyhipsters.com/

Het hangt er natuurlijk vanaf wat je grappig vindt en ook wel je kennis van het Engels (snapte het niet allemaal), maar ik heb me toch ziek gelachen.

Hippe foto's met telkens zeer grappig, droge, ironische,... commentaar!

k

woensdag 5 mei 2010

Negen, nine, neuf,....

Mijn eerstgeborene is vandaag jarig! Ze wordt 9 jaar. Hei en dat voelt raar hoor al een dochter hebben die bijna alle vingers omhoog moet steken! Nog één jaar en ik heb een tiener in huis.
Ze hoefde ook geen cadeau, ze ging liever zelf naar de winkel om iets te kiezen!
Ze is nu met papa naar de circuswinkel om zich daar iets aan te schaffen. Ben eens benieuwd ;-)

Ik wou, zoals de meeste bloggers, een foto van haar geboorte en van nu tonen. Maar het kind is zo oud dat ik zelfs nog geen digitaal fototoestel had toen ze geboren is. Dus zullen jullie het moeten doen met een foto van toen ze iets ouder was!


vrijdag 23 april 2010

Daar hebt ge het al

Ik had er al voor gewaarschuwd! Ik ben een onregelmatig iemand, maar deze keer heb ik wel een excuus (ja dat zeggen ze allemaal).

Ik heb eigenlijk niets te melden de laatste twee weken, omdat ik niets maak, bak, geen foto's maak, direct vergeet wat mijn kinders er uit flappen,...

Ik ben namelijk ontzettend moe en misselijk...
En ben op de moment alleen maar bezig met het vechten hiertegen (en werken en eten maken en kinderen opvoeden,...)

INDERDAAD: nummer 4 ( en neen dit is niet mijn huisnummer, zoals mijn broer al dacht)

Van de vorige drie keren weet ik dat deze misselijkheid duurt tot ongeveer 4 maanden en dat is nog lang niet, dus het zal gene vette zijn op deze blog (t'is maar dat ge het weet)

k

zondag 11 april 2010

joepie de poepie

Ik ben de oudste van vier kinderen. Ik heb een zus, een broer en dan nog een zusje.
Dat laatste zusje was een nakomertje. Ze is dertien jaar jonger dan mij. Dat was vroeger soms leuk (mama'tje spelen en dan de baby teruggeven aan mijn moeder als ik er geen zin meer in had, een excuus om nog kinderachtige dingen te doen ,...) en soms minder leuk (zoenen op uw kamer met uw lief en dan een zus van 3 die mee wil spelen).

Datzelfde zusje is ondertussen een ferm madam van 19 jaar geworden en heeft zomaar (zonder betaling, smeekbedes,...) aangeboden om mijn drie broedsels een dagje, een nachtje en nog eens een dagje bij te houden! Ze komt hier van woensdag op donderdag logeren.

Mijn lief en ik gaan naar Antwerpen. Hij heeft dringend nieuwe broeken nodig en ik heb eigenlijk niks nodig, maar ik ga toch dingen kopen! We zijn al vaker in Antwerpen geweest, maar komen altijd bij dezelfde dingen terecht.

Iemand tips? Wat zijn leuke winkeltjes, restaurantjes,.....

k

zaterdag 10 april 2010

Njet

Ik dacht, vermits ik in het vorige bericht een vraag stelde, zal ik nu dan maar het antwoord geven!
Het was blijkbaar niet realistisch.

Ik had nochthans goed hoop. Het aantal bezig te houden kinderen was ondertussen geslonken tot 4. F mocht bij het vriendinnetje gaan spelen ipv andersom.

MAAAAR:

De 4 die samen "sliepen", sliepen bar weinig. M en haar vriendin hadden hier 's morgens geen last van. Ze speelden, creeërden en giebberden.



K en zijn vriendje daarentegen waren zeer ruzie-achtig. "Neen, ik had die auto!", "Neen, ik".
Ruzie opgelost, 5 minuten later "Mama, ik had die oranje beker", "Neen, gij had de gele".
Ze hebben natuurlijk ook mooi gespeeld, maar nogal wild en vaak escalerend in onaangename zaken die dan leidden tot gehuil.

Dit alles gebeurde binnen, want het regende (natuurlijk).

Toch moet ik toegeven dat ik tussendoor wel wat tijd had, ik wou dan ook beginnen aan een patroonloos rokske voor mij oudste. Ik nam haar maten, schreef de instructies en te berekenen A, B, C, D en E's op. Rekende alles uit.



Kwam toen tot de conclusie dat ik geen stof genoeg had om 3 maal de omtrek van mijn dochter haar taille te nemen (2,09 m, mijn kinderen zijn echt reuzen). Waarschijnlijk had ik het wel anders kunnen oplossen, maar ik ben nie goed in die dingen. Ik kan goed overweg met kleine lapjes stof, maar grote....

Om kort te zijn: nee het was niet realistisch!

k

woensdag 7 april 2010

Niks, noppes, nada

Het is vakantie!
En blijkbaar is dat voor zeer veel blogmama's een zeer vruchtbare en creatieve periode.
Hier, ten huize ruimtevisser en co, is dat niet het geval.
Ik ben de hele dag in de weer voor mijn jung!

Vandaag moest ik werken en gingen de kids naar de opvang.
Morgen komt voor elk van hen een vriendje spelen, dat wil zeggen 3+3=6 kinderen (waarvan er twee ook deze nacht al blijven slapen of toch in bed liggen).
Ik weet het, ik doe het mezelf aan. Ze hoeven niet elk hun vriendje, maar anders is er zoveel ruzie en moet ik de hele tijd scheidsrechteren.

Ik hoop dus dat het morgen mooi weer is, dat iedereen de hele tijd met zijn vriendje speelt, dat niemand mij nodig heeft en dat ik dus nog eens iets kan maken!

Wat denkt ge is dat realistisch?

zaterdag 3 april 2010

u vraagt, wij naaien

"Mama, kunt ge deze knuffel maken?"




En hij heet Pinaak zoals erbij stond (de enige letters die K kan schrijven)














(Ondertussen heb ik ook al een ontwerp van M en F binnen gekregen)
k

sorry voor de slechte foto's, maar geef toe veel zonlicht was er vandaag niet

vrijdag 2 april 2010

Lekker lekker

In de zomer BBQ'en wij nogal eens met familie, vrienden of gewoon met ons vijfjes.
En iets dat ik dan meestal maak is koolsla.
Ik heb het basisrecept uit een kookboek van Nigella Lawson, maar heb wat dingen weggelaten.
Gisteren hebben we kippenbrochetjes gegeten (niet op de BBQ want DEDJU het is toch terug winter geworden) en wat past daar beter bij dan ...... koolsla!


Nodig:
stuk of 5 wortels
halve witte kool
stuk of 6 lente-uitjes
200 gr mayonaise
4 eetl melk
2 eetl ciderazijn/appelazijn,...
2 eetl esdoornsiroop
100 gr pecannoten of walnoten

Wat doen?
Rasp de wortels.
Rasp de witte kool (ik doe dat met een kaasraps, want ik ben te lui om de keukenrobot ineen te steken en een gewone handrasp lukt niet).
Snij de lente-uitjes in ringetjes.
Meng dit alles.
Meng de mayo, melk, azijn en siroop.
Meng de saus met de groenten.
Breek de noten in kleine stukjes en meng ze er ook onder.


En nu de zon nog!

woensdag 31 maart 2010

en de winnaar is.......

Eerst namen op een papiertje, knippen en plooien.








Roeren.








Een onschuldige hand uitkiezen (vandaag mijne zoon)








En dan briefje trekken ("Niet piepen hè!)










Winnaar=







Riet zei

Ah, al veel goeds over gehoord! Ik doe heel erg graag mee. En ik lig hier op de grond van het lachen met het 'wat zegt ge?'-stukje over sinterklaas. :-)


Riet kan je me je adres eventjes mailen naar katriendesy@gmail.com, dan stuur ik het boekje zo snel mogelijk op!


(OOOOh das wel erg voor al die andere mevrouwen!)


maandag 29 maart 2010

hard werk

de Heilige drievuldigheid kijkt goedkeurend toe:















terwijl de vader zich geeft.

zondag 28 maart 2010

give away


Dankzij dit bericht, dacht ik er plots aan dat ik het bewuste boekje dubbel heb!

Ik had het zelf al gekocht en toen kreeg ik het ook nog van mijn mama.
Tot nu toe stonden ze naast elkaar in de kast, maar als iemand het wil hebben...
Laat een berichtje achter en dan kiest een onschuldige kinderhand er een winnaar uit.

k

(Merk net dat ik er geen einddatum bijgezet heb: ik zal op woensdag 31 maart de onschuldige laten kiezen)

Iemand liet me weten dat ik de foute datum had vermeld (31 april), maar zo lang kon de onschuldige hand niet wachten en die dag bestaat zelfs niet!

OOOOH, GEDAAN

zaterdag 27 maart 2010

maaksels 2

Ik heb niet van alles een foto gemaakt, dus er is nog wel (wat) meer, dan de dingen die ik hier en in het vorige bericht toon! Toen ik ze maakte wist ik nog niet dat ik ze op deze blog wilde zetten.

twee verschillende poezen, een pointy kitty,
een stripe-y patchwork cat

















één vilten hondje










twee stoffen mandjes voor mijn zusjes (de een was in Argentinië en de ander ging daar tijdens nieuwjaar op bezoek, dus de kado's moesten zeer klein en onbreekbaar zijn omwille van weinig plaats in de koffer)




















een vilten boompje genaaid op een oude serviette of onderlegger uit de kringloopwinkel, voor elk van de kinders één.

























een vlaggenslinger voor aan de deur van de kinders
























bloemen (weeral) op een lapke van de kringloopwinkel voor mijn zus (die van Argentinië)













k

vrijdag 26 maart 2010

Size does matter

K loopt al een tijdje rond met een lintmeter. Je weet wel, zo eentje dat vanzelf terug oprolt als je op een knopje duwt.

Hij meet alles, de tafel, zijn arm, de zussen hun hoofd,...
Zo ook gisteren na school.

Op een gegeven moment moest hij naar de wc, de meter en ik gingen ook mee.

K: En nu ga ik mijn piemel meten!



(5 CM)

k

dinsdag 23 maart 2010

maaksels

Vermits ik op de moment nog niets kan tonen, laat ik even wat zien dat ik in het (zeer korte) verleden heb gemaakt.
Veel van die dingen zijn gemaakt aan de hand van een handleiding. Als ik ze nog vindt, zet ik ze erbij.

- een t-shirt voor de dochter van een vriendin: de letter heb ik er op gestreken, dan er met de hand nog eens overgenaaid, de rest van de naam heb ik uit de losse pols eraan genaaid (na 4 keer zag het er oké uit)










- een T-shirt voor dezelfde baby, maar deze keer met een vilten uiltje er op genaaid.













- een spokenkostuum voor M (gemaakt van een oud laken)













- vleermuizenvleugels voor F (gemaakt van een oude linnen broek, over elfenvleugeltjes van de H&M genaaid)














To be continued....
k

boys

Eigenlijk ben ik niet zo heel handig. Ik kan wel dingen maken (als ik een goede handleiding heb), maar iets vanuit het niets ontwerpen of verzinnen daar ben ik niet zo goed in.
Mijn lief wel!
Hij doet dat dan ook als werk (grafisch vormgever), maar ook thuis kunnen onze kids daarvan profiteren. Vooral voor K is dat leuk. Mijn lief is veel bezig met modelbouwen, auto's ineen knutselen,...
Eén van de dingen waar K al veel mee gespeeld heeft is zijn miniatuur racebaan.






























Het lijkt net echt, zeker met de geluidjes die K erbij maakt.

k