maandag 12 maart 2012

wijvenweek: Schaamheid

Behalve af en toe een paar opvallende oorbellen hangt er hier niks op of aan mijn gezicht. En zelfs die oorbellen vergeet ik meestal.
Ik zou dit op het hebben van vier kinderen kunnen steken. Ik moet die klaar krijgen 's morgens. Niet zo van zelfsprekend! Niet alleen omdat het er vier zijn, maar ook omdat er eentje zichzelf nog niet kan aankleden vanwege nog maar 15 maanden oud. En er zit er ook eentje tussen die problemen heeft met elk afzonderlijk kledingstuk. De sokken hebben een bandje aan de tenen dat ze voelt, de onderbroek is stom want voelt lastig aan haar poep, de bloes is te strak aan haar oksels en de broek is ofwel te strak of zakt af. Verder zit daar nog eentje bij die tot ongeveer 12 uur nodig heeft om tot zichzelf te komen. Die sleept zich (zeeeeeeeeer traaaaaaag) van haar kamer naar de wc, terug naar haar kamer, dan naar beneden, struikelt daar eventjes over haar eigen voeten, sleept zich naar de keuken, knoeit wat cornflakes op de grond, gaat aan tafel zitten en eet. Dit alles met gezwollen oogjes en warig haar. Om het allemaal af te maken is daar nog de zoon, die de aandachtspanne van een mug heeft. Hij vergeet elke ochtend wat hij moet doen. Ik vertel het hem. Tegen dat hij bij zijn schoenen is, weet hij niet meer dat hij daar staat om die aan te doen. Dan maar spelen...

Ik sta natuurlijk ook te laat op. Bovenstaand tafereel moet zich allemaal voltrekken in 1 uur à 3 kwartier. Mijne mens staat ondertussen onder de douche, zit op de WC of zoekt een T-shirt die lekker zit.

Ikzelf heb een kwartier (in het beste geval) over om mij te douchen, haar te borstelen (nee niet drogen of stylen) en aan te kleden.

Ik zal het echter niet op die kinderen steken, of op mijn wederhelft. Ik weet ook gewoon niet hoe dat moet: schminken en haar stylen. Ik zie eruit als een hoer als ik dat probeer.

Het voelt ook zo aanwezig. Mascara maakt dat uw wimpers aan elkaar plakken. Ik durf ook niet meer te geeuwen, want dat geeft tranen, en stel dat uwe mascara dan uitloopt.
Nagellak maakt dat ik niets meer durf aan te raken. Lipstift hangt aan alles wat ge drinkt en/of eet.

En stel dat ik het toch ooit zou willen en ik zou schmink-les volgen. Wanneer begint ge daar dan mee? Eerst komt ge altijd heel verwaaid, met plat nat haar, afgebeten nagels en een bleek gezicht binnen gestormd op uw werk. En de volgende dag zit ge dan achter uw bureau gelijk Miss België. Dat valt zo op. Ik zou me schamen.

8 opmerkingen:

  1. :-) Of dan zeggen collega's 'Heb je nieuwe make-up?'. Op het antwoord 'Nee, ik had gewoon wat tijd vanmorgen, barst iedereen in lachen uit.' Zeer gênant.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ah ja, dat begin, dat is moeilijk inderdaad! Ik heb eens zo'n initiatieles gehad tijdens een vrijgezellen. Heel lacherig gedoe maar ik was eigenlijk wel blij dat ik toch tenminste wist welk ding waar op mijn gezicht moet belanden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik heb maar 1 kind (niet dat we het daar op steken, want 4! Respect!) En ik heb daar al geen tijd voor... Zolang ge u goed in uw vel voelt, is dat allemaal niet belangrijk. Ik moest zo hard lachen met 'dan zie ik er uit als een hoer' haha ik heb dat ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. met de juiste kleurtjes en producten is het echt niet moeilijk. echt waar! =)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hehe, schitterend. Zou ik ook geschreven kunnen hebben. Blij niet de enige te zijn :-) Exact de redenen waarom ik me ook niet opgemaakt krijg: geen kennis, geen tijd en hoe in godsnaam maak je de overstap van een onopgemaakt naar opgemaakt leven :-)

    groetjes
    Katrien.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Man, zo tof, die wijvenweek. Al die gelijkgestemdheid :-) 't Is fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die niets van schmink afweet :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oprecht gelachen om je 'wat vraagt ge?' en 'wat zegt ge?'. Heerlijk om in een thuis op te groeien waar het oké is veel vragen te stellen en ook als kind 'al' je mening te kunnen geven. Ik ben fan.

    BeantwoordenVerwijderen