maandag 23 april 2012

een verhaal met staartjes

Ik vertelde al eens eerder over de super-dol-dwaze-heerlijk zotte-aanvulavonturen (dit moet dus keihard op een ironische manier gelezen worden) van onze eigenste ark van Noach.
Toen kwamen we op een eindresultaat van: 1 kat, 1 konijn , 3 cavia's en 1 hond-on-hold.

De cavia's waren vrouwtjes, beloofden ze in de winkel (voelt ge hem al komen???). Hoezo waren??

Hier komt het:

Ik geef Juno eten. Terwijl ik dit doe, kijk ik uit onze gigantisch schuifdeuren naar buiten. Mijne mens loopt in de tuin. Hij moet eigenlijk iets helemaal vanachter in de tuin doen, maar stokt even wanneer hij langs het konijn+cavia-hok loopt. Hij kijkt naar iets, loopt verder, stopt, loopt terug, kijkt nog eens, kijkt nog eens beter. En kijkt dan met een verwilderde/paniekerige blik naar mij. Ik weet dadelijk wat er aan de hand is.

Hij vindt 4 baby cavia-lijkjes. Ze komen van de laatste aanwinst, de zwarte cavia ook wel gekend als Milla/monster/cute en ook nog een paar andere namen die ik niet meer weet. Ik ben niet zo verbaasd. Want weet ge, ik snap nu eindelijk waarom die cavia zo dik was.

We maken onszelf wijs dat die cavia al zwanger was toen we hem kochten. Dat gebeurt hoor, echt waar, een collega van mij zegt het ook, ECHT WAAR!! We maken onszelf dit wijs. We doen bijgevolg niets. We kunnen bijgevolg ook niet echt boos zijn dat die zwarte weer verdacht (gigantisch) dik is ondertussen. Maar wie weet is dit maar een idee, denk (hoop) (bid) ik.

En nu ik ze wat beter bekijk, vind ik precies dat die zwart-wit-bruine cavia ook wat dikker is. Nee, dat zal wel niet zo zijn. Ik begin vanalles te zien.

We krijgen een vriendinneke van Maya op bezoek. Een expert ter zake eigenlijk, want haar tante had ook cavia's en die had haar eens laten zien wat het verschil is tussen een mannetje en een vrouwtje. En het is haar professionele opinie dat Mimi (de eerste aanwinst en vernoemd naar een oma) een MAN is.

We doen dus waar we goed in zijn en doen dus voorlopig niets en wachten gewoon af. We zien wel of we binnenkort 30 cavia's hebben al dan niet van 2 verschillende moeders.

Wat ik wel al gedaan heb is contact opnemen met een cavia-opvangtehuis oftewel een cavia-minnend collega. Die direct bereid was om ons al dan niet mannetje Mimo (niet meer Mimi want dat is erg voor oma) te adopteren.

Toen ik dit blijde nieuws thuis verkondigde, liet Finn mij fijntjes weten dat zij die mevrouw dan toch graag eens even zou willen zien en spreken. "Want ge geeft u cavia toch niet zomaar aan iemand, zonder te weten of die er wel goed  voor zal zorgen?!?"
"Dat zou ge bij ons toch ook niet? Of wel MAMA?"