donderdag 13 maart 2014

De laatsten zullen...gewoon de laatsten zijn.

Dat hebt ge als ge te lang wacht. Eerst denkt ge: "Ik ga echt niet als eerste, ik wacht efkes af wat een paar van de ander zo al doen en dan heb ik meer een richting." Maar dan ineens hebben zoveel ander het al gedaan, dat het eigenlijk een beetje sullig wordt om het nog te doen, want alles is al gedaan.

Maar beloofd is beloofd: dus ja, ik ben ook naar de Big Blogameetup geweest en ik ga gewoon nog efkes herhalen wat al de rest al verteld heeft.

Na heel wat getreuzel en bijeengeraap van moed, schreef ik mij dan toch een week te laat in, maar enkel nadat ik zeker wist dat ik toch twee iemanden kende.

Ik ben namelijk alleen maar goed in sociaal zijn als ik daar betaald voor wordt. Voor mijn werk moet ik de hele tijd met mensen omgaan. En dat is geen probleem, want ik weet waarover ik het moet hebben en ik weet wat ze van mij verwachten.

Het was dus eigenlijk een hele overwinning dat ik mij hiervoor inschreef. En niet alleen inschreef, maar ook ging!

En het was leuk, Ik heb nog niet met de helft van de aanwezigen gesproken, maar dat geeft niet. De mensen waarmee ik wel sprak, waren tof en de avond vloog voorbij. Er waren zelfs een paar baby'tjes waarvan ik er eentje op schoot mocht nemen. Mijn hormonen zijn dus ook weer tevreden.

Voor de rest was er lekker eten (babycakesandrabbits en Jackie's), een hippe omgeving (wasbar Antwerpen)en we kregen zelfs kadootjes!